Kulturystyka Nowej Generacji !!!

Kulturystyka
Dzisiaj mamy: 19 kwietnia 2024 | Osób Online: 2



 
Historia kulturystyki 08 lutego 2006
Kulturystyka na świecie
Sporty siłowe, kult sprawności fizycznej, oraz fascynacja estetyczną stroną wyglądu ludzkiej sylwetki sięgają swoimi korzeniami do starożytności, o czym świadczą rzeŹby różnych postaci, charakteryzujące się harmonijnie zbudowaną, atletyczną sylwetką.



Za prekursora nowoczesnej kulturystyki uważa się niemieckiego siłacza Eugena Sandowa, który występował z pokazami cyrkowymi w różnych krajach na przełomie XIX i XX w. Był nie tylko atletycznie zbudowany, ładnie umięśniony i odtłuszczony, ale swoje występy zaczynał zwykle od kilkuminutowej demonstracji umięśnienia w różnych pozach.

Jednak kulturystykę na dobre spopularyzowali dopiero bracia Joe i Ben Weiderowie, działający na terenie Kanady i Stanów Zjednoczonych, ale korzeniami rodzinnymi (poprzez dziadków) związani z Polską. Otóż jeszcze przed II Wojną Światową zaczęli wydawać biuletyn "Your Physique", a w 1946 r założyli Międzynarodową Federację Kulturystów (IFBB), która zrzesza obecnie 173 kraje członkowskie. Joe Weider mieszka obecnie w Woodland Hills w Kalifornii i był właścicielem prawdziwego imperium prasowego, obejmującego kulturystykę i fitness (5 magazynów), które niedawno sprzedał za sumę 350 mln dolarów. Ponadto jest współwłaścicielem wytwórni odżywek Weider Nutrition International, mającej swoje filie w USA i kilku krajach europejskich. Natomiast Ben Weider od 57 lat stoi na czele IFBB, organizując i promując kulturystykę na całym świecie. Jest najdłużej urzędującym prezydentem międzynarodowej federacji sportowej.

O popularności wyczynowej odmiany tego sportu najlepiej świadczy fakt, że w mistrzostwach świata mężczyzn uczestniczy zwykle ponad 70 reprezentacji narodowych, a w mistrzostwach kobiet - ponad 30. Przez wiele lat kulturystyka była traktowana wyłącznie jako męska dyscyplina sportu, ale gdy tylko kobiety przekonały się o korzyściach płynących z uprawiania "żelaznego sportu", masowo zaczęły uczęszczać na siłownie.

Jednym z pierwszych wielkich idoli kulturystyki był z pewnością Steve Reeves, który po zdobyciu tytułu mistrza świata w 1950 r rozpoczął 15-letnią karierę filmową, występując w 17 obrazach, m.in. w rolach Herkulesa, Goliata, Sandokana. Dziesięć lat póŹniej pojawił się "Austriacki Dąb" - Arnold Schwarzenegger, który najpierw zdominował kulturystyczne sceny, a następnie stał się jednym z najpopularniejszych aktorów Hollywood, rozpoczynając od filmowej roli Conana, aż po Terminatora - jego chyba najsławniejsze wcielenie. Schwarzenegger miał też swoją przygodę z polityką, kiedy przez kilka lat - po uzyskaniu obywatelstwa amerykańskiego - piastował funkcję przewodniczącego Prezydenckiej Rady ds. Kultury Fizycznej i Sportu. Po wycofaniu się Schwarzeneggera z czynnego życia sportowego, czołowymi postaciami kulturystyki zawodowej byli Lee Haney i Dorian Yates, a od pięciu lat - były policjant z Texasu - Ronnie Coleman.

Niezapomnianą "Pierwszą Damą" wczesnej kulturystyki kobiecej była Rachel McLish, ale najwięcej dla popularyzacji tej dyscypliny wśród kobiet zrobiła Corinna Everson, która sześciokrotnie zdobyła tytuł najlepszej zawodowej kulturystki świata, a ponadto prowadziła wiele cyklicznych programów telewizyjnych na temat ćwiczeń siłowych i aerobiku (na kanale ESPN) oraz występowała w filmach (m.in. w serialu "Xena"). Ostatnio sukcesy w zawodowej kulturystyce kobiecej zaczynają odnosić Europejki: Walentyna Czepiga (Ukraina), Andrulla Blanchette (Anglia) i Holenderka Juliette Bergmann.



Kulturystyka w Polsce
Do Polski kulturystyka przedostała się za sprawą redaktora Stanisława Zakrzewskiego i jego magazynu "Sport dla Wszystkich", który zaczął się ukazywać po odwilży politycznej 1956 r. Kulturystyka fascynuje go wszechstronnością oddziaływania na organizm ludzki i uważa ją za świetny sposób na podniesienie ogólnej zdrowotności społeczeństwa. Od 1958 r kulturystyka związana jest z podnoszeniem ciężarów, a redaktor Zakrzewski piastuje funkcję wiceprezesa w Polskim Związku Podnoszenia Ciężarów i Kulturystyki. Ten sztuczny i niezbyt udany mariaż (nieporozumienia, co do podziału środków finansowych) trwa do 1965 r., po czym kulturystyka przechodzi pod skrzydła TKKF. W międzyczasie (1960) GKKFiT dochodzi do wniosku, że kulturystyka nie jest sportem i zezwala tylko na jej rekreacyjne formy uprawiania.

Dlatego przez kilkanaście następnych lat nie można było organizować oficjalnych mistrzostw Polski (nieoficjalnie ich rolę spełniają ogólnopolskie zawody kulturystyczne, rozgrywane corocznie na kortach tenisowych w Sopocie). Pierwszym zwycięzcą tych zawodów zostaje Andrzej Jasiński, a czołowymi polskimi kulturystami lat 60 są także: Mieczysław Krydziński, Antoni Kołecki, Przemysław Kwiatkowski. Kulturystyka staje się popularna w różnych środowiskach. Uprawiają ją m.in. aktorzy: Marian Glinka i Marek Perepeczko.

Powolna zmiana sytuacji staje się możliwa dopiero po pierwszej oficjalnej wizycie prezydenta IFBB Bena Weidera w Polsce w 1971 r. Ówczesny przewodniczący GKKFiT, Włodzimierz Reczek, wydaje zgodę na przystąpienie TKKF do IFBB. Pierwsze Mistrzostwa Polski odbywają się w Krakowie w 1977 r. Zwycięzcami w trzech kategoriach wzrostowych zostają: Henryk Szczepański, Andrzej Urbański i Jerzy Furmanek. Od 1984 r do programu Mistrzostw Polski wchodzi konkurencja par, a od 1986 r - konkurencja kobiet.

Właśnie ten rok staje się kolejnym kamieniem milowym w rozwoju polskiej kulturystyki. Polska - jako pierwszy kraj z bloku państw socjalistycznych - organizuje Mistrzostwa Europy. Odbywają się one na warszawskim "Torwarze" w dniach katastrofy czernobylskiej, o której jeszcze nic nie było wiadomo. Nasi zawodnicy zdobywają pierwsze medale: Andrzej Cugier - złoty, Paweł Filleborn - srebrny, Marian Wysocki - brązowy. Następstwem sukcesu organizacyjnego i propagandowego tych Mistrzostw jest zgoda władz sportowych na założenie Polskiego Związku Kulturystyki i Trójboju Siłowego, do czego dochodzi w 1989 r. Pierwszym prezesem zostaje Mieczysław Borowy, który będzie sprawował tę funkcję przez dwie kadencje.

Zachęceni sukcesem warszawskich Mistrzostw Europy, Polacy podejmują się kolejnego trudnego zadania: organizacji Mistrzostw Świata Mężczyzn i dorocznego Kongresu IFBB. Ta wielka i prestiżowa impreza odbywa się w katowickim "Spodku" w 1991 r. I w tym przypadku sukces organizacyjny połączony jest z sukcesem sportowym - Mirosław Daszkiewicz zostaje pierwszym polskim mistrzem świata, a Paweł Brzózka zdobywa brązowy medal. Zadowoleni z bezbłędnej organizacji tych zawodów działacze międzynarodowi przyznają Polsce prawo organizacji następnej dużej imprezy - Mistrzostw Świata Kobiet i Par. Tym razem gospodarzem jest znowu Warszawa, a elegancka Sala Kongresowa stanowi piękną scenerię do popisów amazonek dzisiejszych czasów. Polkom trudno jeszcze o odnoszenie sukcesów indywidualnych, ale świetnie dobrana i przygotowana para Ewa Kryńska - Paweł Brzózka zdobywa tytuł mistrzów świata.


Kulturystyka tylko na www.megamuscle.pl